In de klassieke beleggingstheorie wordt ‘beweeglijkheid’ van beurskoersen vaak als iets negatiefs gezien.

Toch kan volatiliteit een bron zijn van rendement, al is dat niet iets dat typisch bij valuebeleggers past.

Beursexpert Hendrik Oude Nijhuis legt uit hoe je met beperkt handelen toch kunt profiteren van schommelingen op de beurs.

ANALYSE – Op universiteiten leren studenten beweeglijkheid (volatiliteit) vooral als iets negatiefs te zien voor financiële markten. Is het rendement van twee beleggingen gelijk, maar is de beweeglijkheid van belegging 1 kleiner dan die van belegging 2, dan heeft belegging 1 de voorkeur.

Valuebeleggers – waartoe ik mijzelf ook reken – hechten minder waarde aan beweeglijkheid: is de koers van een belegging tot fors onder de vermeende intrinsieke waarde van het aandeel gedaald, dan beschouwen zij zo’n belegging als aantrekkelijk, hoge beweeglijkheid of niet.

Maar er is nog een heel andere, weinig besproken manier om naar beweeglijkheid te kijken. Namelijk als een bron van rendement.

Strategie voor een beweeglijke beurskoers

Stel dat er een uiterst beweeglijke belegging is, die iedere dag willekeurig in koers verdubbelt of juist halveert (exact gelijke kansen). Steek je geld in deze belegging dan zult je op termijn armer noch rijker worden. Hetzelfde gaat op, als je geld op een renteloze bankrekening zet.

Maar stel nu dat je iedere dag op hetzelfde tijdstip het bedrag gelijk verdeelt tussen de belegging en de bankrekening. Is de belegging in waarde verdubbeld, dan verkoop je daarvan wat zodat de bedragen weer precies gelijk zijn aan elkaar, en is de belegging gehalveerd dan koop je juist bij.

Opvallend: in bovenstaande fictieve voorbeeld waarbij de bedragen iedere dag gelijk worden verdeeld, zou een investering van 1.000 euro na zo'n 72 dagen al gegroeid zijn tot zo'n 100.000 euro.

Extremer voorbeeld

Een nog wat extremer voorbeeld: belegging A stijgt dagelijks met 40 procent of daalt met 30 procent. En belegging B daalt dagelijks met 20 procent of stijgt juist met 15 procent.

Stop je geld in belegging A, dan zul je zien dat deze investering op termijn gestaag minder waard wordt. Datzelfde geldt wanneer je voor belegging B kiest. En had je voor beide beleggingen gekozen en vervolgens niets meer gedaan, dan zou het vermogen eveneens achteruit gehold zijn.

Maar had je het geld iedere dag gelijk verdeeld tussen belegging A en belegging B, dan zou de investering op termijn wel gestaag meer waard worden, ondanks dus dat het verwachte rendement van zowel belegging A als van belegging B negatief is (zie hier voor nadere uitleg).

Herbalanceren van je beleggingsportefeuille

Uiteraard is de praktijk weerbarstiger, en zou ik sowieso aanraden allereerst met een 'valuebril' op zoek te gaan naar aantrekkelijke beleggingen. En vanzelfsprekend is het heel verstandig meer spreiding aan te houden dan slechts één of twee verschillende beleggingen.

Het doen van veel transacties is iets wat je in de echte wereld liever mijdt (vanwege transactiegerelateerde kosten). Ook moet rekening gehouden worden met periodes van 'pech': periodes waarbij je - achteraf gezien - beter af was geweest met niets doen in plaats van herbalanceren.

Maar zo nu en dan een beleggingsportefeuille herbalanceren is al met al zo'n gek idee nog niet. De beweeglijkheid van afzonderlijke posities wordt daarmee zelf een (extra) bron van rendement.

Hendrik Oude Nijhuis is medeoprichter van beleggingsfonds ValueMachinesFund en heeft zich jarenlang verdiept in de strategieën van ‘s werelds beste beleggers. Zijn bestseller over Warren Buffett is gratis beschikbaar